Ouzo

Hoe wordt ouzo gemaakt?

Het basisbestanddeel van ouzo bestaat uit de overblijfselen van druiven nadat hier wijn van is gemaakt. Dit zijn voornamelijk druivenresten zoals velletjes en steeltjes. Ouzo moet van minstens dertig procent druivenresten zijn gemaakt. In grote koperen potten worden de druiven tot een alcoholische drank gedestilleerd. Het destilleerproces wordt een tweede keer herhaalt, waarbij er smaakmakers worden toegevoegd. Anijs is een vast onderdeel in het smakenspectrum, maar afhankelijk van de destilleerder kunnen er ook zaken als venkelzaad, nootmuskaat, kruidnagel en/of mastiek worden toegevoegd. Het resulterende drankje wordt gebotteld en gedronken.

Wist je dat sinds 2006 ouzo een beschermende oorsprongsbenaming (BOB) heeft gekregen? Dit wil zeggen dat ouzo alleen ouzo mag heten als het in Griekenland gemaakt is. Op veel van de Griekse eilanden wordt ouzo gemaakt, maar Lesbos is hét eiland van de bekende Plomari ouzo. Alleen al op dit eiland staan meer dan twintig ouzo fabrieken, waarvan de grootste in Plomari en Mytilini.

Hoe drink je ouzo:

Ouzo kan in de koelkast, diepvries of gewoon in de kast worden bewaard. De ouzo wordt geserveerd in een klein Ouzo (shot) glaasje of in een glas met een lange hals. Deze kan je puur drinken, of met ijsblokjes aanlengen. Door het toevoegen van water of ijs krijgt de ouzo een witte kleur. In Griekenland proost je, roep je ‘Yammas’ en gooi je het drankje achterover. Dan ben je een echte Magas. Maar ouzo kan ook rustig opgedronken worden, waarbij het begeleidt wordt door kleine hapjes. Dit worden ook wel de Mezedes genoemd in Griekenland. Een aantal goeie begeleiders zijn inktvis, sardientjes, gefrituurde courgettes, Griekse salade, olijven, feta en eigenlijk alle Griekse maaltijden. Ouzo is onmisbaar tijdens je vakantie in Griekenland en je bezoek aan een taverna.